Powołanie Misji Portugalskiej Kościoła

W centrum uwagi życia Kościoła

Trzymaj się mocno Boga

„Trzymajcie się mocno Słowa Życia, abym mógł być dumny w dniu Chrystusa, że nie na próżno biegłem i nie na próżno się trudziłem” (List św. Pawła do Filipian 2,16) Pomyśl. Jakie znaczenie mają te słowa [czytaj więcej...]

Dekretem Pierwszego Biskupa Kościoła zostaje powołana kolejna Misja Kościoła w świecie. Tym razem będzie to Misja Portugalska Katolickiego Kościola Narodowego.  Na uroczystości powołania przyleciał do Polski Kapłan, którego zadaniem będzie organizacji Misji w Portugalii, budowa parafii misyjnych.  W sobotę 26 października padre Antonio spotkal się z Wikariusze Biskupim  do spraw Misji Kościola w świecie księdzem Prałatem Wojciechem Grzesiakiem.  O godzinie 18.00 odprawili wspólnie Mszę świetą w tymczasowej kaplicy w Rybniku. W budynku w którym znajdzie się docelowo kaplica parafii jak również siedziba Zamiejscowego referatu Kurii Biskupiej do spraw Misyjnych i Duszpasterskich. W tym samym budynku będzie miala siedzibę Śląska Misja Medyczna KKN. Poniżej publikujemy transmisję Mszy świętej z Rybnika.

W niedzielę w Kurii Biskupiej w Miliczu o godzinie 11.00 rozpocznie się uroczysta Msza święta podczas której padre Antonio złoży wyznanie wiary . zaraz po Mszy świętej w głównej kancelarii Pierwszego Biskupa Kościoła odbędzie się krótka  uroczystość wręczenia dekretów i dokumentów Misji Portugalskiej Kościoła oraz dekretów na mocy których padre Antonio jako kapłan wejdzie do Prezbiterium Kościoła.

 

 

Drodzy Bracia i Siostry,

 

Dziś, kończąc Tydzień Misyjny, zgromadziliśmy się w naszej kaplicy biskupiej, by przeżyć uroczyste otwarcie kolejnej misji Kościoła w świecie. Chcemy przy tej okazji również rozważyć, głęboki sens misji Kościoła Powszechnego – Katolickiego  w świecie. Kościoła, który wydaje się oddawać miejsce na wielu frontach dzisiejszemu światu i innym religiom.

 

Nasz Pan, Jezus Chrystus, powierzył nam zadanie, które nie jest jedynie zadaniem Apostołów i ich następców, ale jest powołaniem całego Kościoła: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16,15).

 

Te słowa są istotą naszego wspólnego powołania – misji, która żyje i tętni w Kościele od dwudziestu wieków. I to zadanie, Siostry i Bracia, pozostaje tak samo aktualne dzisiaj, jak w dniu, gdy zostało wypowiedziane przez Jezusa. Mamy wyjść z naszych kaplic i świątyń i głosić święta Ewangelię, ale nie naszą “ewangelię” a wyłącznie Ewangelię Jezusa Chrystusa.

 

Kościół to wspólnota, która nie żyje wyłącznie dla siebie – jej istnienie ma sens wtedy, gdy z miłością wyciąga ręce do świata. Misja Kościoła polega na wyjściu poza własne granice, na przekraczaniu tego, co znane, aby zanieść Chrystusa tym, którzy jeszcze Go nie poznali.

 

To misja, która zakorzeniona jest w miłości – miłości do Boga i do drugiego człowieka. Gdy otwieramy nasze serca na tę misję, zaczynamy dostrzegać, że każdy z nas jest powołany do bycia misjonarzem – nawet jeśli nasze życie wydaje się być dalekie od odległych miejsc, gdzie budujemy nowe i kolejne misje Kościoła Chrystusowego.

Ale czym dokładnie jest misja? To coś więcej niż tylko geograficzne wyjście do innych narodów. Misja to także pragnienie, by każdy człowiek – tutaj, gdzie żyjemy, pracujemy, modlimy się – mógł poczuć miłość Chrystusa.

 

Siostry i Bracia

 

Kościół dwudziestego pierwszego wieku stoi przed wieloma wyzwaniami. Przeżywając przeróżnej natury kryzysy musi odpowiadać każdego dnia na fundamentalne pytanie, jaka jest misja Kościoła wobec współcześnie żyjącego człowieka? Tworząc nowe misje nie tworzymy ich dla spełnienia woli biskupa czy realizacji ambicji misyjnych kapłanów. Nie, tworząc misję, Kościół czyni to dla Chrystusa, z Chrystusem i przez Chrystusa, dla każdego człowieka, by miał szansę poznać Chrystusa, pokochać Go, przyjąć i wejść do Jego Królestwa Niebieskiego.

 

Kościół staje ciągle wobec nowych wyzwań i musi być gotów do podjęcia dialogu z innymi kulturami i religiami. Ta gotowość na otwartość, w dzisiejszym wydaniu prezentowanym coraz częściej z Rzymu, jest powodem wielkiego niepokoju dla szerokiej rzeszy chrześcijan obawiających się, czy tej natury dialog nie doprowadzi do zatarcia podstawowej misji i powinności Kościoła, jaką jest głoszenie Ewangelii również tym, którzy jej jeszcze nie poznali.

 

Dlatego nie wolno nam zapominać, że celem takiego dialogu nie powinna być płaszczyzna chęci zbudowania jednej wspólnej religii, w której zamazany zostanie obraz Chrystusa i Trójcy Świętej, na rzecz wspólnego wyznania, że wierzymy w jednego Boga. Celem dialogu międzyreligijnego powinno pozostać dążenie do wspólnego budowania z każdym człowiekiem dobrej woli, pokojowego współistnienia ludów, ale ten dialog w żadnym razie nie może mieć charakteru kompromisu religijnego. Taki kompromis z innymi religiami byłby zaprzeczeniem nakazowi Chrystusa dotyczącemu głoszenia Ewangelii całemu stworzeniu. Kościół musi podjąć zadania na miarę epoki i ludzi, którzy ją współtworzą.

 

Siostry i Bracia, Czcigodni Bracia Kapłani

 

Dzisiejsza uroczystość stanowi kwintesencję tego co wyżej w tej nauce. Oto bowiem widzicie owoc ogromnego zaangażowania misyjnego naszego Kościoła. Każda nowa misja jest wielkim świętem dla Kościoła, bo ukazuje jego dynamizm, dynamizm Ducha Świętego działającego w Kościele. Ten dynamizm, w który bardzo zaangażował się ksiądz Prałat Wojciech, przynosi efekty. Wiem, że wszystko co mamy zawdzięczamy łasce Bożej, Duchowi Świętemu, ale pamiętajmy, że to Chrystus każdego z nas zaprosił i posłał byśmy szli i głosili Ewangelię.

Dlatego tak bardzo Kościół misyjny potrzebuje takiego zaangażowania jakie prezentuje między innymi ksiądz prałat, który bardzo mnie wspiera w działaniach na rzecz rozwoju misyjnego Kościoła. Potrzebujemy wstać „z kanap” wygodnego życia w kapłaństwie ii z każdym dniem stawać się świadkami Chrystusa tam, gdzie zostaliśmy posłani. Nie tylko przy ołtarzu, ale nade wszystko w miejscu pracy, w środowisku życia naszych rodzin.

To są wyzwania, ale i wezwania kierowane dzisiaj przez Chrystusa do kapłanów i duchowieństwa. Potrzeba otwarcia misyjnego na ludzi różnych języków i narodów przy jednoczesnym pokornym rozeznawaniu znaków Ducha, by Kościół nie stał się ofiarą zasadzek tak skrzętnie zastawianych przez złego ducha.

 

Witamy dzisiaj w naszym Prezbiterium kolejnego Misjonarza, kapłana Padre Antonio z Portugalii.  Witam Cię Padre Antonio jak w domu Rodzinnym, bo tym dla nas jest Kościół, jest Matką misji, ale też jest duchowym domem rodzinnym. Wiem co przeżywasz, wiem jak długo czekałeś by przeżyć tę dzisiejszą uroczystość.

Ufam, że w niedługim czasie powitamy również kolejnych kapłanów z Portugalii. Poprzez tę dzisiejszą uroczystość Jezus ponawia zaproszenie skierowane do nas: idźcie i głoście.

 

Drodzy Bracia kapłani

 

Przyjmijcie Padre Antonio z wielką braterska miłością do naszego Prezbiterium i bądźcie dla Niego wsparciem zawsze, w chwilach radości ale i trudach dnia codziennego. Niech Matka Boża Fatimska, która będzie patronką Misji Portugalskiej sprawi, aby światło Chrystusa jeszcze piękniej rozbłysło na ziemi Portugalskiej, niech Was wspiera i będzie orędowniczą niezliczonych łask od Boga.

 

Za chwilę złożysz wyznanie wiary. Staraj się, każdego dnia nie zatracić niczego z Twojego umiłowania tradycji i piękna liturgii. Pamiętaj, że ilekroć stajesz przy świętym ołtarzu jesteś alter Christus . Bądź Jego świadkiem tam, gdzie On Cię dzisiaj posyła w Twojej ukochanej Ojczyźnie Portugalii.

 

Facebooktwitteryoutubeinstagram
Facebooktwitter

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*


Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.