Kiedy kapłan staje przy ołtarzu, zakłada szaty liturgiczne.
Nie po to, by „się przebrać”, ale po to, by pokazać, że nie działa już jako on sam, lecz w imieniu Chrystusa.
Szata liturgiczna to znak – widzialna rzeczywistość tego, co niewidzialne, obecności Boga i świętości chwili, w której niebo dotyka ziemi.
Święty Paweł pisał:
„Przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa” (Rz 13,14).
I właśnie to czyni kapłan, kiedy zakłada ornat: przyobleka się w samego Chrystusa, by w Jego imieniu sprawować święte misteria.
Ale każdy kolor, który widzimy na ornacie, ma też swoje znaczenie.
To nie przypadek – kolor mówi Ewangelią.
Kolory szat liturgicznych i ich znaczenie
BIAŁY – kolor światła i radości
To kolor zmartwychwstania, nadziei i zwycięstwa życia nad śmiercią.Symbolizuje czystość, świętość i obecność Boga.
Używany jest w okresie Bożego Narodzenia, Wielkanocy, a także w święta Jezusa, Maryi, aniołów i świętych, którzy nie przelali krwi.Przypomina nam, że każdy z nas w chrzcie przyoblekł się w białą szatę łaski.
CZERWONY – kolor ognia i krwi
Kolor Ducha Świętego i męczeństwa. Czerwony płomień to ogień Pięćdziesiątnicy, a czerwona krew – świadectwo tych, którzy oddali życie za wiarę. Używany jest w Niedzielę Palmową, Wielki Piątek, w uroczystość Zesłania Ducha Świętego oraz w dni męczenników. Przypomina, że miłość Boga ma kolor krwi – ofiarnej i gorącej.
ZIELONY – kolor nadziei i wzrostu
Najczęściej spotykany w roku liturgicznym – to barwa codzienności, zwykłych dni, w których Bóg przychodzi w prostocie życia. Zielony symbolizuje wzrost, życie, nadzieję i dojrzewanie wiary. To kolor duchowej wiosny: Bóg działa nie tylko w święta, ale i w codzienności.
FIOLETOWY – kolor pokuty i oczekiwania
Kolor ciszy, refleksji i przemiany serca. Używany w Adwencie i Wielkim Poście, a także podczas Mszy za zmarłych.
Fiolet przypomina, że zanim przyjdzie światło, trzeba przejść przez noc. To barwa tęsknoty za Bogiem i gotowości do nawrócenia.
CZARNY – kolor żałoby i nadziei na zmartwychwstanie
Dawniej częsty, dziś rzadziej używany, czarny przypomina, że wobec śmierci człowiek staje w pokorze,
ale zawsze z nadzieją życia wiecznego. Nie jest kolorem rozpaczy, lecz ciszy wobec tajemnicy.
RÓŻOWY – kolor radości pośród oczekiwania
Używany tylko dwa razy w roku – w III niedzielę Adwentu (Gaudete) i IV niedzielę Wielkiego Postu (Laetare).
To znak, że nawet w czasie pokuty Bóg daje promień radości. Jak świt przed wschodem słońca – zapowiedź bliskości Pana.
Dlaczego to takie ważne?
Szaty liturgiczne i ich kolory to katecheza bez słów. Mówią o Bogu, o Jego miłości, o czasie, w którym żyje Kościół.
Przypominają nam, że liturgia to nie teatr, lecz święte spotkanie, w którym kapłan staje się znakiem Chrystusa –
tego samego, który mówi:
„Kto was słucha, Mnie słucha.” (Łk 10,16)
Dlatego, gdy widzimy kapłana w kolorowej szacie, nie pytajmy: „Dlaczego się przebrał?”, ale raczej: „Co dziś Bóg chce nam powiedzieć tym kolorem?”
Posłuchajcie dzisiejszej katechezy księdza biskupa Adama
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis