O celibacie w 10 punktach

1. ŚLUB czystości i CELIBAT ślubują TYLKO zakonnicy.

2. Księża Rzymscy diecezjalni NIE ŚLUBUJĄ czystości ani celibatu, tylko PRZYRZEKAJĄ zachowanie celibatu

3. Dobrowolny celibat jest wartością i charyzmatem oraz darem Ducha Świętego – powinien być wyborem u księży rzymskich diecezjalnych, a nie obowiązkiem.

4. Mitem jest twierdzenie, iż na przeszkodzie zniesienia celibatu stoją względy utraty majątku kościelnego na rzecz małżonki i dzieci. Teraz proboszcz wraz z dekretem proboszczowskim nie otrzymuje na własność majątku parafii.

5. Niektórzy duchowni i mnisi oraz żyli w bezżeństwie także w pierwszych wiekach, ale wtedy ono nie było obowiązkiem. Obowiązkiem stało się w XII wieku. Jeszcze na przełomie IV i V w. władzę w Kościele katolickim często sprawowały dynastie kapłańskie. Papież Sylweriusz sam był synem papieża. Literalnie celibat funkcjonuje w Kodeksie Prawa Kanonicznego stosunkowo od niedawna.

6. Pod koniec średniowiecza nikogo nie dziwił fakt, że większość księży mieszka z tak zwanymi “gosposiami”. Duchowni nierzadko interpretowali przepis o bezżeństwie w sposób literalny – nie zawierali małżeństw, co jednak nie przeszkadzało im żyć z konkubinami. W jednej z kronik krakowskich możemy na przykład przeczytać o pewnym prałacie, który w 1269 r. umierał na plebanii, w otoczeniu kochających dzieci i wnuków.

7. Tradycja kościoła wyraźnie rozróżnia formę życia zakonnego powiązaną bezpośrednio ze ślubami, w tym ślubem czystości i formą życia duchownych diecezjalnych zwanych kiedyś potocznie “duchowieństwem świeckim”, dla których życie w warunkach małżeństwa jest naturalną formą realizacji tego powołania.

8.TYLKO ślub czystości składany przez ZAKONNIKÓW zakłada całkowite i bezwzględne oddanie się w pełni i tylko na służbę Bogu i Kościołowi w czystości, bez zakładania rodziny.

9. Zapis o obowiązkowym celibacie duchownych pojawił się w Kodeksie Prawa Kanonicznego dopiero w 1917 r. W latach sześćdziesiątych Sobór Watykański II potwierdził potrzebę celibatu wśród duchownych, argumentując ją większą możliwością angażowania się w sprawy Boże. Jednocześnie w 1971 r. Watykan zlecił badania nad przestrzeganiem celibatu na terenie Rzymu i, co tu dużo mówić, ich wyniki nie były zadowalające – raport stwierdzał, że psychoseksualna niedojrzałość wyrażana w heteroseksualnej i homoseksualnej aktywności była często napotykana.

10. CELIBAT OBOWIĄZUJE TYLKO KATOLICKICH KSIĘŻY RZYMSKICH gdyż współczesne przepisy Prawa Kanonicznego dopuszczają bowiem mnóstwo sytuacji, w których duchowny może mieć żonę, a nawet dzieci i to zupełnie legalnie. Wśród 23 kościołów wschodnich, uznających zwierzchnictwo papieskie, aż w 20 zawieranie małżeństw przez kapłanów jest możliwe. Obecnie kościół także boryka się ze swego rodzaju brakami kadrowymi, dlatego dopuszcza możliwość wyświęcania żonatych księży innych wyznań, którzy zdecydowali się przejść na katolicyzm. Mężczyzna może wstąpić do stanu duchownego także jako wdowiec. Więc są równi i równiejsi.