Istnieją różne zwyczaje dotyczące odprawia mszy św. za zmarłych. Szczególnie rozpowszechnione są tzw. gregorianki – msze święte gregoriańskie. Szczególnie młode pokolenie naszego narodu ( przedział od 10 do 45 lat) ma duży problem z identyfikacją tej niezwykłej Modlitwy . Skąd się wziął ten zwyczaj i jakie jest jego znaczenie w życiu Kościoła? Chcąc pomóc sobie i Wam w rozwikłaniu tej niezwykłej tajemnicy posłużę się obrazem Giovanniego Battisti Crespiego . Obraz przedstawiający świętego Grzegorza Wielkiego wprowadzającego do nieba duszę mnicha. 
Napis na wstędze informuje, że przechodzi ze śmierci do życia. Po lewej stronie widać kapłana sprawującego mszę św. O co chodzi i skąd się wziął zwyczaj mszy świętej gregorianskiej ?
Tzw. gregorianka to trzydzieści kolejnych mszy św. ofiarowanych dzień po dniu za jedną osobę zmarłą. Całą historię opisał św. Grzegorz Wielki w swych „Dialogach”.
Zanim w 590 roku został papieżem, był opatem benedyktyńskiego klasztoru. Jeden z mnichów, imieniem Justus, zachorował. Już na łożu śmierci wyznał, że ukrył przed wspólnotą trzy złote soldy. W świetle zasad rządzących w klasztorze, dopuścił się wielkiego grzechu. „Było bowiem w naszym klasztorze stałą regułą, aby bracia tak wspólnie żyli, aby żaden z nich nie miał swojej osobistej własności” – wyjaśnił w swym dziele papież Grzegorz I. Justus umarł w osamotnieniu, a pochowano go nie wśród innych zakonników, lecz w niepoświęconej ziemi, rzucając do jego grobu wspomniane monety. Jednak miesiąc po jego śmierci Grzegorz zaczął się „w duchu litować nad zmarłym bratem i myśleć z głębokim smutkiem o jego katuszach i szukać jakiegoś środka, aby mu pomóc”. Polecił więc przeorowi, aby odprawiono za niego trzydzieści mszy św., dzień po dniu, bez przerwy. Po odprawieniu trzydziestej mszy św. Justus ukazał się w widzeniu swemu rodzonemu bratu Kopiosusowi (również mnichowi) i powiadomił go, że właśnie został uwolniony z czyśćca i dołączył do wspólnoty zbawionych. „Z tego wyraźnie się okazało, że zmarły brat przez zbawczą Hostię został uwolniony z katuszy” – podsumował papież Grzegorz I.
Uważa się, że to właśnie pod wpływem jego autorytetu praktyka trzydziestu mszy św. odprawianych za konkretną osobę zmarłą upowszechniła się najpierw w Rzymie, a potem w Europie.
Zasady odprawiania mszy świętych gregoriańskich (gregorianek)
- Mszę św. gregoriańską można odprawiać tylko za jedną osobę (nie ma gregorianek zbiorowych). Przyjmowanie intencji od wiernych na tak zwaną gregoriankę zbiorową jest poważnym nadużyciem.
- Msze św. gregoriańskie odprawiane są tylko za zmarłych (nie ma gregorianek za żywych). Spotkałem się z pytaniami, szczególnie ludzi w podeszłym wieku czy mogą zmówić msze święte gregoriańskie w swojej intencji. Odpowiedź jest oczywista : Tak , mogą zamówić ale zostaną one odprawione dopiero po ich śmierci.
- Msze św. gregoriańskie za jedną osobę należy odprawiać dokładnie przez trzydzieści dni.
- Istotna jest „stała ciągłość w odprawianiu mszy św.”.
Co ważne, nie jest wymagane, aby gregoriankę w konkretnej intencji odprawiał zawsze ten sam ksiądz.
Tutaj możesz poprosić i zamówić msze święte gregorianskie
po złożeniu ofiary – stypendium(powyżej ) wpisz intencję w poniższym formularzu
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis