Przed tygodniem w godzinach wczesno wieczornych, w Wołominie doszło do tragicznego w skutkach wypadku. W okolicach miejscowego szpitala został potrącony przez przejeżdżający autobus człowiek. Potrąconym i zarazem ofiarą okazał się miejscowy kapłan, posługujący w wołomińskiej parafii ks. Grzegorz Szmyt. Ksiądz Grzegorz mimo trwającej długo reanimacji odszedł do Domu Ojca Niebieskiego. Pozostawił w wielkim bólu wielu parafian, przyjaciół ze zgromadzenia, bo był zakonnikiem Zgromadzenia Księży Orionistów. Był również naszym przyjacielem. Wiele razy bywał w naszej Kurii Biskupiej, Spotykał się również ze swoim wieloletnim duchowym bratem, księdzem Biskupem Andrzejem – biskupem pomocniczym Kościoła. Był człowiekiem ogromnego serca. Zawsze uśmiechniętym. Zawsze, nawet wtedy, kiedy przeżywał tajemnice bolesne swego kapłańskiego życia, kiedy dotykał go krzyż choroby i wielkiego bólu. Bardzo uczynny i pomocny. Nie przechodził obojętnie wobec problemu innego człowieka. Kiedyś podczas spaceru znalazł na śmietniku mały krzyż . Na tym krzyżu ktoś przetrącił ręce Pana Jezusa. Ksiądz Grzegorza zabrał krzyż do siebie i po kilku latach to Jezus z tego krzyża, ten Pan Jezus bez rąk, znalazł się w pastorale biskupim księdza Biskupa Andrzeja. Pastorale, który ksiądz Grzegorz przygotował własnoręcznie jako prezent dla swojego duchowego starszego brata. Będzie nam bardzo ciebie brakowało tutaj na ziemi, ale ufamy, że spotkamy się kiedyś wszyscy razem w niebie. Niebie, które przecież Bóg przygotował dla nas wszystkich, którzy na nie zasłużymy.
Ufamy i modlimy się byś już zasmakował radości wiecznej przy Chrystusie i z tamtej duchowej perspektywy wspomnij czasami o nas. Wspomnij do Matki, którą tak bardzo kochamy, wspomnij z pokorą do Jezusa, któremu wspólnie razem z miłością służymy a my będziemy modlić się za Ciebie, by Twoje imię pozostało na pokolenia w sercach tych do których dotarłeś tutaj na ziemi.
Żegnamy Cię dzisiaj najpiękniej jak potrafimy. Do zobaczenia księże Grzegorzu, do zobaczenia w wieczności przy Chrystusie naszym Mistrzu i Zbawicielu.
Biskup Adam Rosiek
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis