Kulminacją dzisiejszych czytań jest Ewangelia, która wzbudza w nas pytanie: dlaczego pan chwali nieuczciwego rządcę, który trwonił jego dobra i uciekał się do nieuczciwych podstępów? Czego ta przypowieść ma nas uczyć? Dbamy o pieniądze, a nie dbamy o życie duchowe. Można komuś oddać połowę długu, np. połowę korca, jak w przypowieści, ale nie można dać Panu Bogu tylko połowy duszy, bo nie można tylko w połowie służyć Bogu, a w połowie należeć do świata. Tak jak rządca trwonił dobra swego pana, tak my trwonimy dobra Pana Jezusa. Trwonimy czas – wielki Boży majątek dany nam do zarządzania. Ograniczamy naszą zdolność kochania, łamiąc przykazania miłości. Natomiast nie naśladujemy rządcy w najważniejszym: nie liczymy się z tym, co będzie potem.
„Zdaj sprawę z twego zarządu”. Co wtedy odpowiemy? Postępowanie zarządcy przełożone na język nam współczesny to pokazanie zasady, którą i dzisiaj kierują się mali ludzie, gdy dochodzą do władzy. Nieuczciwymi środkami chcą zabezpieczyć sobie przyszłość, jak rządca z przypowieści. Posługując się bogactwami powinniśmy mieć na uwadze swój cel – wieczność. Jeśli pokładamy naszą nadzieję w dobrach doczesnych, znieczulamy nasze serca i oddalamy się od Boga – naszego Ojca w niebie.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis