Dobra jest sól; lecz jeśli nawet sól smak swój utraci, to czymże ją zaprawić? Nie nadaje się ani do ziemi, ani do nawozu; precz się ją wyrzuca. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!
Panie nasz, w kolejnym tygodniu Wielkiego Postu, przypominasz nam nasze posłannictwo i rolę w dzisiejszym świecie. Jesteśmy solą tego świata. Tak często zapadamy w zwątpienie, tak bardzo brakuje nam głębi wiary w Ciebie Panie. Tak często ogarnia nas lęk przed niewiadomym. Ty mówisz do nas dzisiaj, byśmy nie zapominali, że zostaliśmy posłani do świata by świadectwem życia i miłości zmieniać go tak, jak sól zmienia smak potrawy. Prośmy na progu tygodnia o łaskę i moc wytrwalej wiary. Niech ten tydzień stanie się czasem miłosiernej przebaczającej miłości również wobec tych którzy tak strasznie nas krzywdzą. Niech to będzie świadectwem Twojej prawdziwej wiary i największej pokory. Ofiaruj ją Panu. Błogosławionego przeżywania wielkopostnych rozważań i refleksji nad własnym życiem w wielkiej asystencji naszych świętych Patronów.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis