Siostry i Bracia
W dzisiejszym uroczystym dniu pragnę wraz z Wami, w obecności naszego Pana Jezusa Chrystusa pochylić się nad tym co nazywamy cnotą patriotyzmu , co nazywamy tradycją , przywiązaniem do narodu, do Ojczyzny w której się urodziłem i wychowałem . Pragnę przypomnieć znaczenie tego znakomitego zawołania : Bóg – Honor – Ojczyzna.
Kiedy czasami słyszymy słowa, które świadczą o braku szacunku do Ojczyzny, zastanawiamy się czy w dzisiejszym świecie będącym dzięki informatyzacji i wszechobecnej sieci globalną wioską , jak w takim świecie przywiązywać wagę do pojęć patriotycznych? Czemu one mają służyć , kiedy spore rzesze młodych i starszych wsiadają na pokłady samolotów , do pociągów i swoich samochodów ,przemierzając tysiące kilometrów , przemieszczając się w inne zakątki kontynentu czy świata poszukują lepszych warunków życia. W tym kontekście rodzi się pytanie o realność wypełnienia patriotycznego obowiązku jakim jest troska o Ojczyznę , troska o jej bezpieczeństwo i pokój. Czy powracalibyśmy do Ojczyzny widząc ,że jest zagrożona i potrzebuje ofiary naszej krwi i życia by ją bronić od niebezpieczeństw ?
W jaki sposób mówić młodemu Polakowi o patriotyzmie kiedy z chwilą osiągnięcia pełnoletniości coraz częściej ucieka w świat, nie zważając , ze pozostawia swój rodzinny dom , Ojczyznę – Polskę .
Patriotyzm wynosimy z własnych domów .Wypijamy go z mlekiem swojej Matki. Jest on elementarną troską o sprawy Ojczyzny, patriotyzm to utożsamianie się z tradycją i zasadami narodu z którego się wywodzimy, w którym wzrastamy i żyjemy . Patriotyzm to również umiejętność ukazywania wobec obcych ,tego wszystkiego co najcenniejsze, najpiękniejsze i najlepsze w mojej Ojczyźnie .Ale to również troska , która każdego dnia powinna przybrać formę pełnej zaangażowania postawy o los naszego wspólnego domu, któremu na imię Polska.
Jeżeli my – Naród ,żyjąc korzystając z dóbr swej Ojczyzny na co dzień, nie będziemy się z nią utożsamiali, jeżeli nie będziemy z dumą o niej mówili wobec tych wszystkich, dla których nie jest ona domem rodzinnym, jeżeli będziemy ją wyszydzali, nie bądźmy zdziwieni, że pewnego dnia może Ona przestać istnieć.
Naszym świętym obowiązkiem jest troska o losy naszego wspólnego domu , jakim jest Polska. I nawet jeżeli w tym domu braknie Ci Drogi Bracie czasami chleba i sposobów na jego zdobycie dla Ciebie i Twoich bliskich. Jeżeli braknie Ci zrozumienia ze strony tych, którzy nią aktualnie kierują , to mimo to pamiętaj, że nigdy i pod żadnym pozorem, nie należy źle mówić obcym o sprawach swojej rodziny, swojego domu, swojej Ojczyzny. A Twoim narodowym – rodzinnym domem jest przecież Twoja Ojczyzna – Polska.
Więc jeżeli znajdziesz się w Nowym Jorku, Toronto, Hamburgu, Monachium , Rzymie, Nicei , Oslo , Glasgow czy jeden Pan Bóg wie gdzie, staraj się aby ci którzy ciebie spotkają i usłyszą ,na podstawie Twoich zachowań i postaw wyrabiali sobie jak najlepsze zdanie o Twoim rodzinnym kraju, o Polsce. Niech nie postrzegają nas i naszej Ojczyzny jako Narodu i kraju którego cechą rozpoznawczą są grzechy z katalogu grzechów głównych a hasłem wywoławczym polskie wulgaryzmy.
Pracując i żyjąc codziennie w Ojczyźnie budujmy w niej własny dobrobyt ale też troszczmy się o rozwój Matki – Ojczyzny. Żyjąc poza jej granicami starajmy się być Jej najlepszymi ambasadorami wszędzie tam , gdzie przebywamy. Niech więc politycy i parlamentarzyści , ludzie nauki i kultury, duchowni i wszyscy, którzy czują w swym sercu Polskie serce i w żyłach których płynie Polska krew, niech nigdy przez ich usta nie wypłynie okrzyk, że nienawidzą swojej Ojczyzny. To ciężki grzech zdrady. To nie Matka Ojczyzna jest winna twoim niepowodzeniom i czasami ogromnym problemom. Wina leży zwykle pośrodku a tą drugą stroną poza tobą są inni ludzie, w których nie znajdujesz pomocy i wsparcia. Nie odwracaj się plecami do Ojczyzny z powodu niechęci czy na znak jakichkolwiek protestów.
Bóg – Honor – Ojczyzna , podpisywanie się tym hasłem zobowiązuje nas do codziennej wierności Bogu i Ojczyźnie . Módlmy się o Jej pomyślność , o Jej bezpieczeństwo. Wyciągajmy lekcje z historii naszego Narodu, z wad i porażek, które prowadziły do rozdzierania naszego Ojczystego Domu przez wrogie nam w tamtych czasach sąsiadujące z nami kraje. Bóg wysłuchał kornej modlitwy wielu pokoleń Polek i Polaków o wolność i bezpieczeństwo naszej Ojczyzny, oddał nam wolność . Umiejmy z niej korzystać i ją szanować . Niech dzisiejsze święto nie będzie kolejnym pretekstem do prężenia muskułów i podkreślania podziałów. Niech będzie to wspólne święto wszystkich Polek i Polaków, kochających swą Ojczystą ziemię , która przed stu jeden laty odzyskała swą niepodległość. Niech zawołanie , Bóg – Honor – Ojczyzna , stanie się kluczem – hasłem otwierającym drzwi polskich domów poza jej granicami ale również niechaj będzie siła napędową dla nas, milionów Polek i Polaków żyjących w rodzinnym polskim domu.
W dniu naszej niepodległości , naszym wspólnym święcie Polaków również tych pokoleń , które dzięki Bogu nie poznały smaku i goryczy wojny, pragnę zakończyć to rozważanie modlitwą sługi Bożego Piotra Skargi-wielkiego polskiego patrioty i kaznodziei troszczącego się o dobro Ojczyzny :
„Boże, Rządco i Panie narodów z ręki i karności Twojej racz nas nie wypuszczać, a za przyczyną Najświętszej Maryi Panny – Królowej naszej błogosław Ojczyźnie naszej, by Tobie zawsze wierna chwałę przynosiła Imieniowi Twojemu, a syny swe wiodła ku szczęśliwości. Wszechmocny Wieczny Boże wzbudź w nas szeroką i głęboką miłość ku braciom i najmilszej Matce, Ojczyźnie naszej, byśmy jej i ludowi Twojemu, swoich pożytków zapomniawszy, mogli służyć uczciwie. Ześlij Ducha Świętego na sługi Twoje rządy naszego kraju sprawujące, by wedle woli Twojej ludem sobie powierzonym mądrze i sprawiedliwie zdołali kierować”.
Bp Adam Rosiek
Pierwszy Biskup Kościoła
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis