Bóg to kochający Ojciec wszystkich ludzi

Z Roksaną Węgiel (Roxie), zwyciężczynią pierwszej edycji „The Voice Kids” i Eurowizji Junior 2018, o wierze w Boga, przygodzie z judo i o śpiewaniu, rozmawiała Małgorzata Bilska.

Małgorzata Bilska: Pani piosenka „Anyone I Want To Be” znalazła się na ścieżce dźwiękowej filmu animowanego „Manu. Bądź sobą!”. Co to znaczy być sobą, jak się ma 14 lat?

Roksana Węgiel: To znaczy nie bać się wyróżniać. Każdy jest wyjątkowy, ma w sobie coś wspaniałego i nie warto tego ukrywać. Czasami chcemy się wkomponować w tłum, wpasować w grupę czy komuś przypodobać – i robimy coś wbrew swojej woli. Warto słuchać swojego serca.

Roksana Węgiel o judo i udziale w „The Voice Kids”

Fascynacja śpiewaniem przyszła na obozie judo. W jaki sposób?

Gdy byłam młodsza, miałam wiele pasji: taniec towarzyski, hip-hop, akrobatyka sportowa, judo. Byłam bardzo aktywnym dzieckiem, nie mogłam usiedzieć w miejscu. Nigdy bym nie pomyślała, że będę śpiewać. Ciągnęło mnie do sportu. Pewnego razu, szukając w Jaśle zajęć z akrobatyki, przypadkiem trafiłam na zajęcia judo. I zostałam. Mając 8 lat, pojechałam z klubem na obóz do Chorwacji. Zorganizowali nam konkurs karaoke. Razem z dwoma dziewczynami zaśpiewałam piosenkę „My Cyganie”. Po występie wszyscy do mnie podchodzili, zachwyceni tym, jaki mam mocny głos. Nawet prezes klubu powiedziała, że słyszy we mnie potencjał. Postanowiłam spróbować i po powrocie zgłosiłam się na zajęcia do jasielskiego domu kultury. Przygoda muzyczna trwa do dzisiaj.

A co z judo?

Mam pomarańczowy pas. Przestałam trenować, ale judo nauczyło mnie koncentracji. Poza tym jak walczy się na macie, jest się sam na sam z przeciwnikiem, to nie ma potem na kogo „zgonić” – samemu ponosi się odpowiedzialność za swoje czyny.

W „The Voice Kids” wybrała pani na trenerkę Edytę Górniak, która bardzo panią wspierała. Zaśpiewałyście też wspólnie piosenkę w filmie „Hotel Transylwania 3”. Jej ojciec był Romem. To intrygujący zbieg okoliczności.

Historia mojego życia tak się jakoś składa. Nie ma przypadków. Jestem tego pewna.

Roksana Węgiel o Bogu i kontrowersyjnym klipie „Lay Low”

Jest pani osobą wierzącą. To pomaga „być sobą” w świecie show-biznesu? 

Niektórzy uważają, że wiara w Boga to jest to, co się czuje w środku. Osobista sprawa, o której nie wypada mówić. Ja się tego nie wstydzę. To jest moja wiara i ją wyznaję.

Kim jest Bóg?

Kochającym Ojcem wszystkich ludzi.

Doświadczyła tego pani?

Od pewnego momentu jeździłam z całą rodziną na pielgrzymki na Jasną Górę. Nasze życie bardzo się tam odmieniło. Bóg stał się nam bliższy.

Czyli Pan Bóg jest wplątany w historię ze śpiewaniem?

Tak.

Teledysk do nowej piosenki „Lay Low”, który miał premierę w kwietniu, wywołał spore kontrowersje. Tekst opowiada o miłości, jest dwuznaczny. Nie pasuje do filmów dla dzieci. I nie bardzo do Roksany śpiewającej w scholi. Jak pani to skomentuje?

Piosenka jest w języku angielskim. Jak ją pierwszy raz usłyszałam, już czułam, że ona gra mi w sercu. Ta melodia i klimat bardziej amerykański. Teledysk trochę się różni od moich poprzednich klipów. Miałam na planie świetne tancerki. Pracowałam z cudowną ekipą, bardzo profesjonalną. Dzień kręcenia teledysku był bardzo pracowity, przemieszczaliśmy się do różnych lokalizacji, ale wszystko było świetnie wyliczone i zgrało się w czasie. Trzeba prawdziwych fachowców, żeby to tak idealnie zaplanować.

Tekstu utworu „Lay Low” nie należy tłumaczyć tak dosłownie. To piosenka o pierwszym zauroczeniu – kiedy nie możesz przestać (od rana) myśleć o obiekcie swoich westchnień. Moim zdaniem każda nastolatka może się z tym utożsamiać. Tekst piosenki można czytać na różnych płaszczyznach i myślę, że każdemu kojarzy się z tym, co jest dla niego bliskie. Dla mnie to tekst o tym, jak fajnie, ale czasem dziwnie się czuję, jeśli się zakocham i nie ma w tym żadnych podtekstów.