Niedziela zamykająca Oktawę Wielkiej Nocy, zwana w Tradycji Kościoła Niedzielą Białą, lub też Niedzielą Przewodnią – w starym kalendarzu liturgicznym była to pierwsza niedziela po Wielkanocy. Wg. nowego kalendarza jest to druga niedziela Wielkanocna. Od 30 kwietnia 2000-go roku decyzją papieża świętego Jana Pawła II, jest przeżywana jako niedziela Miłosierdzia Bożego.
Niedziela niosąca ze sobą połączenie wielu pięknych tradycji w liturgii Kościoła . Określenie „przewodnia” odwołuje nas do zwyczaju silnie zakorzenionego w tradycji prawosławnej. Wyznawcy prawosławia uznają ten dzień za „Wielkanoc Umarłych”. Sądzą, że modlitwa i odpowiednie zabiegi, przypominające prastare przedchrześcijańskie wiosenne obrzędy zaduszne (zanoszenie na groby pisanek i jedzenia, spotkania, zabawy i poczęstunek na cmentarzach po nabożeństwach w cerkwi) pomagają „wyprowadzać” czy „wywodzić na tamten świat przebywające na ziemi dusze zmarłych”. Przewodnią niedzielę powszechnie nazywa się także białą niedzielą – od koloru szat mszalnych, ale przede wszystkim od koloru szat katechumenów ochrzczonych w Wigilię Paschalną. W białych szatach chodzili oni przez cały tydzień od Wielkiej Nocy i zdejmowali je dopiero na zakończenie oktawy w następną niedzielę po Wielkiej Niedzieli. II Niedziela Wielkanocy nazywana jest również Niedzielą Miłosierdzia Bożego. Nazwa ta odnosi się do objawień św. Faustyny Kowalskiej. Określenie pojawiło się w 1993 r., a ostatecznie zatwierdzone zostało przez świętego Jana Pawła II w kwietniu 2000 r., kiedy to podczas kanonizacji św. Faustyny ogłoszono święto Miłosierdzia Bożego, które wszyscy katolicy obchodzą od tamtej pory w II niedzielę Wielkanocną .
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis