W dzisiejszym Słowie Bożym słyszymy o pasterzach opisywanych w księdze Jeremiasza. Pan ostrzega wszystkich tych, którzy źle podejmują swoje obowiązki względem stada, jednocześnie zapowiadając, jakie to zadania mają przewodnicy ludu: “Biada pasterzom, którzy prowadzą do zguby i rozpraszają owce mojego pastwiska – wyrocznia Pana. Dlatego to mówi Pan, Bóg Izraela, o pasterzach, którzy mają paść mój naród” (Jr 23 ,1-2). Jest to oczywisty przekaz, wskazujący nam Kapłanów, jako tych, którzy nas prowadzą do Boga, którzy nas pouczają, którzy nas otaczają opieką duchową, służą radą i miłością.
Czy jesteśmy w stanie odczytać zapowiedzi, skierowane do nas? Bo w dalszym ciągu czytań słyszymy zapowiedź „Ustanowię zaś nad nimi pasterzy, by je paśli; i nie będą się już więcej lękać ani trwożyć, ani trzeba będzie szukać którejkolwiek.” (Jr 32,4). A więc są słowa skierowane nie tylko do pasterzy, naszych przewodników, ale i do nas, abyśmy byli silni wiarą, abyśmy mieli opiekę duchową, aby nas właściwi ludzie prowadzili drogą ku Bogu, ku wieczności. Dobrze, że w dzisiejszych czytaniach słyszymy o pasterzach, bo zdawać sobie musimy sprawę z tego, że przewodników nam potrzeba i – aby nam przewodzili – powinniśmy ich szanować i słuchać. I Pasterz i Przewodnik, są określani jako nasi mentorzy, Ci którzy nami kierują, podpowiadają, odpowiadają za nas duchowo, In Persona Christi.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis