Święta Panno nad pannami – łaciński tekst mówi o dziewictwie, a nie tylko panieństwie rozumianym jako bycie kobietą niezamężną. Niegdyś dziewictwo utożsamiano z panieństwem, stąd w polskiej wersji litanii miano Panna odniesione do Matki Bożej. Dzisiaj dziewictwo nie jest w cenie choć z zupełnie innych przyczyn niż nie było takim w Izraelu. Tam uważano, że głównym zadaniem kobiety jest rodzenie dzieci. W naszych czasach natomiast lansuje się ideał kobiety żyjącej w rozwiązłości i grzechu. Rozpusta jest nazywana wolnością, a ludzie dopuszczający się nieczystości usiłują przedstawiać siebie jako szczególnie wartościowych, doświadczonych i interesujących. Maryja jako Dziewica nad Dziewicami jest kontrkulturowa dla ludzi obu epok. Bo ludziom zawsze było wygodnie uprzedmiotawiać innych. I stare i nowe wzorce kobiecości próbują przekonać kobiety, że jeśli nie dostosują się do różnorakich oczekiwań mężczyzn nie będą nic warte. Nikt ich nie uzna za zasługujące na szacunek. I jakże wiele kobiet ulega tej presji. Dla licznych zastępów niewiast Maryja jest więc najdoskonalszą Ikoną, punktem odniesienia. To prawdziwa Panna nad pannami, za którą kobiety powinny podążać. Ona ukazuje
najdoskonalszą realizację kobiecości. Dla mężczyzn zaś jest też najszczególniejszym przykładem jak Bóg sam potrafi wynieść kobietę, że kobieta nie jest żadnym dodatkiem do mężczyzny ani jego służebnicą (w rozumieniu pozbawiającego wolności i godności poddania).
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis